“Dan heb ik de zak en reep half opgegeten, voel ik me schuldig, gooi ik vervolgens de rest in de prullenbak en sta ik nog geen uur later weer in de supermarkt voor nieuwe rommel.”

Dat is wat een klant me laatst vertelde, maar dit had net zo goed over mij kunnen gaan.

Ik had ooit een mega verslaving voor Kinderchocolade (ja, die kleine reepjes… iedere gek zijn gebrek zullen we maar zeggen 😊).

En dan kocht ik zo’n megapak, want: voordeliger en vervolgens vrat ik er de helft van op, besefte waar ik mee bezig was, haalde de rest een voor een uit de verpakking en duwde ze in de Kliko tussen het groente- en tuinafval zodat ik niet in de verleiding zou kunnen komen om ze uit de gewone prullenbak te halen en alsnog op te eten. Dezelfde avond stond ik weer in de winkel voor nieuwe of voor iets anders. Damn you suikerverslaving!

Dit is een vicieuze cirkel waar velen van ons in zitten. Vervolgens begin je op maandag met frisse moed met “gezond eten”. Je houdt het drie hele dagen netjes vol (als er geen gekke dingen tussendoor gebeuren) en zwicht op woensdag, oké misschien donderdag- of vrijdagavond voor “wat lekkers”.

Onder het mom van deze week is het ook wéér niet gelukt is het weekend vervolgens ook “naar de haaien” en gaan we helemaal los. Gefrustreerd staan we op zondag voor de spiegel of op de weegschaal en dan komt maandag en moet het weer gebeuren. Het hele “feest” begint weer van voren af aan.

Je begrijpt vast dat het een zaligheid is om al bijna 5 jaar uit die negatieve vicieuze cirkel te zijn. En heel af en toe kan ik echt wel genieten van iets minder gezonds, maar heel bewust. Zonder schuldgevoel. Het is niet nodig, het niet waard en een dag of weekend is geen mislukking meer zoals het ooit was.

Dat is wat intermittent fasting voor mij heeft gedaan en waar ik nu mensen, voornamelijk vrouwen, mee help. Alleen gaat het wel wat verder dan wat en wanneer je eet. We moeten het hierbij namelijk ook hebben over hoe je omgaat met tegenslag (klein of groot), discomfort, je mindset en zelfliefde.

Ben je benieuwd hoe dat zit? Komende dagen geef ik de masterclass Stop met Suiker, Start met Leven. Je kunt je op je 2 verschillende dagen/tijden inschrijven (24 of 25 januari in de avond of ochtend) en je deelname is gratis!

Je bent bij deze van harte uitgenodigd en dan leer ik je hoe ook jij voor altijd van een suikerverslaving af kunt komen lieve %FIRSTNAME%. Je kunt je hier inschrijven.

Heb een heerlijke dag.

Liefs,
Sylvia

‘Het leven is te kort om slechte wijn te drinken.’

In Ulft, een dorpje diep in de Achterhoek waar ik ben opgegroeid, zat een slijter die deze zin als slogan had.

Lange tijd, zeker tot mijn 18e vond ik deze slogan pakkend, maar ik kon er persoonlijk nog weinig mee. Wijn had ik al vroeg leren drinken. Überhaupt was ik er al “op tijd” bij met alcohol.

Op mijn 14e gaven we een stiekem feestje bij ons thuis toen mijn ouders wegwaren en hadden we een fles Blue Curaçao geregeld. Ik weet nog dat ik niet alleen blauw braakte, maar ook mega op mijn donder kreeg, toen mijn vader de fles in de kast (oh zo goed verstopt, maar niet heus) vond. Het kostte me twee weken huisarrest.

Maar goed wijn dus. Wijn heb ik niet lang daarna, toen ik 16 was leren drinken door te beginnen met de zoete variant en vervolgens naar steeds drogere wijn over te gaan. Maar de bovenstaande slogan namen wij, mijn vriendinnetjes en ik, allesbehalve ter harte.

Wijn moest goedkoop zijn, want dan kon je er meer van kopen. Op zich vrij wonderlijk dat ik in die tijd zo dacht, gezien het feit dat ik ben opgegroeid met een moeder met een, op zijn zachtst gezegd, flink alcoholprobleem, maar dat terzijde.

Later toen ik groot was, begon ik te begrijpen dat je beter minder van bepaalde producten kunt kopen en dat het belangrijker is dat de kwaliteit goed is dan dat je er veel van koopt en de kwaliteit matig is. Maar… ik zie tegenwoordig dat dit is hoe veel mensen nog denken als ik door de supermarkt loop en een blik in de karren en manden werp.

Kassakoopjes, bonusaanbiedingen, reclames… ze zijn negen van de tien keer voor de ongezondere producten. Waarom? Omdat die ook goedkoop in productie zijn. Hoe bewerkter een voedingsproduct, hoe minder arbeidskracht eraan te pas is gekomen. Logisch, want in menselijke arbeid zitten de hoogste kosten.

Het probleem met goedkope producten is echter, dat hoe meer bewerkt en hoe langer het houdbaar is, hoe minder duurzaam en houdbaar jij ervan wordt. Het is als de verkeerde brandstof in je auto tanken. Je auto loopt niet op de verkeerde brandstof en jij ook niet. Bovendien, je auto is vervangbaar, jouw lijf niet. We kunnen met klachten bij de dokter komen en lapmiddelen in de vorm van medicijnen komen, maar een gezonde leefstijl blijft voor veel ziekten het beste medicijn. Sterker nog je voorkomt er veel ziektes mee, gezien dat meer dan 50% van de ziektes leefstijlgerelateerd blijkt te zijn, zo blijkt uit onderzoek. En het gaat niet over “dat weet ik wel”, maar het gaat over: Doe je er ook iets mee?

Bij deze “leen” ik de slogan van slijter Willy Schoemaker een beetje en dit wordt die van mij:
“Het leven is te kort om slechte voeding te eten.”

Regelmatig geef ik gratis online masterclasses, daarin schud ik je nog meer wakker over het belang van een gezond voedingspatroon. Check het hier.

Voor nu: Kies wijs in de supermarkt, het is daar waar jij je gezondheid koopt. Wat in jouw mandje of kar ligt, bepaalt hoe gezond je je toekomst in gaat. En natuurlijk kun je echt wel ‘n keertje afwijken van de norm, maar als de uitzondering inmiddels de regel voor je is, weet je dat je iets moet gaan veranderen, wil je alsnog langer genieten van een slanker, relaxter en energiek leven.